Mieszkanie Poznań Wilda II

To jasne, przestronne 100 metrowe mieszkanie znajduje się w secesyjnej kamienicy w sercu poznańskiej Wildy. Ta historyczna dzielnica Poznania niegdyś ciesząca się złą sławą obecnie przechodzi transformację. Kolejne kamienice zostają odrestaurowane, powstają modne restauracje i kawiarnie. Przed przystąpieniem do projektu mieszkanie było w bardzo złym stanie technicznym a jego układ funkcjonalny nie w pełni spełniał oczekiwania nowych właścicieli. W mieszkaniu tkwił za to ogromny potencjał ze względu na zachowane oryginalne elementy takie jak sztukaterie, płycinowe drzwi i drewniane podłogi charakterystyczne dla budynków i wnętrz tamtej epoki. Mieszkania w kamienicach z przełomu XIX i XX wieku w założeniach były podzielone na dwie części – reprezentacyjną od strony ulicy, w skład której wchodziły duże, przestronne pokoje w układzie amfiladowym oraz drugiej cześć, mniej reprezentacyjnej od strony dziedzińca, składającej się z sypialni oraz mniejszych pomieszczeń o funkcji pomocniczej - łazienki, niewielkiej kuchni oraz tzw „służbówki”. Obie części połączone były długim, wewnętrznym korytarzem. W zastanym układzie mieszkania z tych pierwotnych założeń pozostała niezmieniona tylko część reprezentacyjna, która w tym mieszkaniu znajduje się do strony zachodniej. Część od strony dziedzińca – wschodnia, w wyniku wprowadzenia po II wojnie światowej przymusowej gospodarki lokalami oraz późniejszych zmian systemowych w Polsce została przekształcona i dostosowana do ówczesnych potrzeb – dzieląc mieszkanie na dwa lokale. Podstawowym założeniem projektowym było przywrócenie pierwotnego charakteru z równoczesnym dostosowaniem układu funkcjonalnego do potrzeb nowych właścicieli. Ważną część mieszkania miała stanowić kuchnia, w której właściciele spędzają dużą część domowego życia. W zaprojektowanym układzie część dzienną mieszkania stanowią jadalnia z biblioteką i salon w połączeniu amfiladowym od strony zachodniej (zgodnie z pierwotnym założeniem) oraz kuchnia od strony wschodniej. Dużą, wygodną i przestronną kuchnię stworzono poprzez scalenie ze sobą mniejszych pomieszczeń. W celu nadania jej bardziej reprezentacyjnego charakteru zaprojektowano w niej wyspę z frontami z naturalnego drewna oraz zabudowę wysoką w formie zawieszonego, nowoczesnego, prostego kredensu. Centralnie umieszczona wyspa z miejscem do siedzenia służy integracji domowników i gości. Dwa portale wejściowe wykończone białym marmurem będące kiedyś drzwiami w naturalny sposób łączą kuchnię z salonem i jadalnią. Dostępna z korytarza mała łazienka mieści w sobie dodatkowo ukrytą przestrzeń gospodarczą z pralką i kotłem centralnego ogrzewania. Część nocną zaplanowano w głębi mieszkania od strony wschodniej – cichego dziedzińca. W ramach powierzchni pomieszczenia, w którym została zaprojektowana sypialnia wyodrębniono miejsce przeznaczone na garderobę. W celu utrzymania pierwotnego układu pomieszczenia i zarazem spójnego połączenia elementów zastanych i nowych - wprowadzoną i wydzieloną garderobę wykończono lustrem i prostymi białymi panelami. Rozwiązanie to poprzez skontrastowanie jego stylistyki i zastosowanie lustrzanego wykończenia dobrze wpisuje się w przestrzeń, dodaje jej przestrzenności i nie dominuje głównej funkcji. Z sypialnią połączona jest łazienka oddzielona taflą przezroczystego szkła. Całość wnętrza mieszkania dopełniają proste meble, z których część została indywidualnie zaprojektowana, pozostałe to klasyki duńskiego i polskiego designu. Wprowadzenie ich w ozdobną stylistykę zachowanych i odrestaurowanych, oryginalnych elementów secesyjnych takich jak sztukaterie, drzwi i posadzki tworzą kontrastującą ale jednocześnie spójną całość.